Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου 2009

7.50 μ.μ.

Με ξαφνιασε το περασμα σου.Πιστευα πως απλα ξεχασες.Ηταν αυτη η υποσχεση πολυ βαρια.Ποτε δε σου θυμωσα .Ποτε μου δε μπορεσα ουτε για μια στιγμη.Δε ξερω αν ζητας εσυ κατι απο το χρονο ή ισως παλι ο χρονος να ζητα κατι απο σενα! Δε ξερω στ' αληθεια ...ισως να ναι εκεινες οι στιγμες που μειναν σα φαντασματα να μας πολιορκουν με θυμησες .
Ζωες διαφορετικες σ αλλους τοπους με παραλληλες σκεψεις .Τοσα απιστευτα χρονια περασαν !Αν προσπαθησει κανεις να το δει λογικα απλα θα τ ονομασει τρέλα. Εκει γατζωμενη σε στιγμες απεναντι απ τ ανοιχτο παραθυρι που ποτε δε καταφερες να περασεις. Ο δρομος των θνητων ειναι βατος και γνωριμος δε σ αδικω. Ενα παιδι που ελαμπε σαν ηλιος.Στη χουφτα του μπολικα ψιχουλα που σα τελειωσαν γρηγορα θελησε το γυρισμο....
Δεν ηταν φοβος μου πες "οχι δε το μπορεις" ..Ποτε δε μπορεσα μα και ποτε δε μ ένοιαξε στ αληθεια. Δεν ειδα προδοσια ..δεν ειδα τιποτα απ ολα οσα φανταστηκες .Ειδα μονο μια αδεια αγκαλια και μια ψυχη να σερνεται χωρις προορισμο. Τουτο μονο το κακο.Γιατι ποτε της δε θα βρει οτι λαχταρα..Παντα θα μπερδευεται σε κεινα τα μονοπατια ψαχνοντας ματαια να βρει οτι χαμενο ηταν απο πριν!
Ταξιδι ολακερο χωρις σταματημο. Κουραστικη τουτη η διαδρομη αλλα κι ασκοπη ?