ή μονο οι διαθέσεις τους ;; κι εμεις τοτε πως λειτουργούμε;;; μμμ.. μάλλον ως γευσιγνώστες της ζωής που δοκιμάζοντας από το αποσταγμα της αντίληψής μας συμπεραίνουμε ανάλογα ...πάντα όμως με την έπαρση ενος ειδήμονα ! έτσι παίρνουν τη σκυτάλη αλλοτε οι επαινοι κι άλλοτε οι αφορισμοί ..
Ηδονή και καταδικη!
σ΄αυτή τη μέρα που γκρίζαρε το θολό μου τοπίο
στέκει ένας ουρανός
αλύτρωτη ελπίδα .
Μια υπόσχεση που δε θα τηρηθεί
μα δοθηκε
έτσι για να γλυκαίνει τα απόνερα
της σκέψης.
Σε παρελθόντα χρόνο λέξεις,
να μουδιάζει το μυαλό
να πάλλεται ο μυς στο στήθος.
Πορεία νοσταλγίας ..
Πορεία ορίων..
Πορεία αστοχίας..
Σ΄αυτή τη μέρα που η νύχτα θα βρει
με σκιές να τυλίξει
η απουσία μου ηχηρή.
Η βέβηλη σιωπή μου
όμοια απειλή.
Όμοια με ..μένα...
