Ακομα μεθυσμενη απο το ξενυχτι του χαριζω οσες ασχημιες μου χει φωτισει κατα καιρους.Περασε κι αυτη η νυχτια.Μου κρατησε καλη συντροφια.Με γεμισε μ ακουσματα και μουσικες .Μ αγκαλιασε και με ταξιδεψε.Θα μπορουσε μου φαινεται τωρα δα να γραφω για μερες..τι εγωιστικο ! Κι ομως σε τουτη τη μικρη μου στιγμουλα θα ηθελα να σπειρω ολη τη ψυχη μου .Ο χρονος ομως δε παλευεται .Μου χτυπα τ οκουδουνακι.Στη συγκεκριμενη περιπτωση η τεχνολογια.Ηδη το κινητο μου χτυπησε δυο φορες. Την τριτη και φαρμακερη οφειλω να σηκωθω για τα καθιερωμενα ..Ενα γρηγορο μπανιο επιβαλλεται για να ξυπνησει το σωμα..Σε μιση ωρα πρεπει να μαι στο δρομο για τη δουλεια.Απολαμβανω τη διαδρομη ιδιαιτερα γιατι δε τη χαραμιζω .Την ταξιδευω κι εκεινη εμενα μεσα απο τη μουσικη. Πιανω τον αγαπημενο μου σταθμο κι αφηνω να με παρασυρει.Ετσι ο δρομος της πολης δεν ειναι τοσο γκριζος , οι πολυκατοικιες δε μου κρυβουν κανενα ουρανο γιατι εκεινη τη στιγμη πλαθω τον δικο μου.Οι σκεψεις ιδιες , καθε στιχος γραμμενος για την αφεντια μου ...
Αν καμια φορα με συναντησεις εκεινες τις ωρες ισως και να μη σε δω ...
....................
πρεπει να φυγω μοναξια ..να μπλεχτω στον ιστο της πολης ..
Καλη σου μερα ..
