σα τα σπιρτα τελειωσουν..

Απο παιδι μου αρεσαν οι χριστουγεννιατικες ιστοριες με λυπημενο τελος . Το κοριτσακι με τα σπιρτα ηταν η αγαπημενη μου. Το κοκκαλιασμενο κορμακι που προσπαθει να ζεσταθει με τη φλογα των σπιρτων .Μια κινηση απεγνωσμενη ,μα που παρασερνει τη φαντασια σε τοσο φωτεινα μονοπατια γεματα τοση θερμη οσο δε μπορουν να σου προσφερουν χιλιαδες τζακια . Ακομα κι αν το σωμα υποφερει η ψυχη βρισκει τροπους ν αντιστεκεται και να πετα ψηλα ,πολυ ψηλα ..Σε κεινα τα μερη που μονο η ευτυχια κατοικει! Κι ευτυχια ειναι εκει που ζει ελευθερα η ψυχη σου ,απεγκλωβισμενη απο τα δεσμα της ζωης των αλλων. 

Μοναχικο κοριτσι που γνωριζεις πως ο θανατος κοντα σου στεκει ,

 τολμας κι ονειρευεσαι ,

τολμας να χαμογελας στο σκοταδι που ολο κοντοζυγωνει..

απλωνεις το χερι ,απλα και ..

ταξιδευεις μακρια !