Τους φιλους δε τους ντρεπομαστε .. την καρδια μας ανοιγουμε διαπλατα να διαβουν..
Σ' αυτους λεμε τ αποκρυφα μας ακομα κι εκεινα που δε φανερωνουμε ουτε στον εαυτο μας .
Ξερουμε πως ειναι εκει στις δυσκολες στιγμες. Ειναι εκει κι απλωνουν το χερι ..μας κρατουν γερα στη ζωη. Δε σου θυμωνουν και δε σε μισουν.Δεχονται τα λαθη σου ,τις αποκοτιες σου..Γιατι μπορουν και βλεπουν περα απ αυτα...Γνωριζουν ποιος πραγματικα εισαι, γιατι την ψυχη σου εχουν μετρησει .
Σα το σκοταδι απλωθει βαθια μεσα σου εκεινοι θ αναψουν το κερι για να σε οδηγησουν παλι πισω στο φως . Τρυφεροι σα της μανας την αγκαλια. Οι αληθινοι φιλοι αισθανονται τη λυπη σου ,χαιρονται για την ευτυχια σου.
Σημερα ..τον ηχο της φωνης μου.. φοβηθηκες,
ετρεξες κοντα μου ..
αργησα να σ αναζητησω
μια περηφανια που τελικα
με σκοτωνει αργα αργα.
Ηρθες και η ψυχη μου
γαληνεψε για λιγο ..
Ποση παρηγορια τα λογια σου
ποση αγαπη, κρυβουν.
Ξερω πως διωχνω καθε καλο
μα συ ποτε δε μ αφησες ..
απο χιλια κυμματα περασες
και παλι αντεξες
εμενα
την αλλοκοτη ..
Σ ευχαριστω που με δεχεσαι οπως ειμαι
που αγαπας οτι καλα
κρυμμενο εχω μεσα μου.
Μονο εσυ μπορεσες..
Μονο εσυ μπορεις ..
*στη φιλη μου Α. σ αγαπω πολυ *
